یکی از تنظیمات گرافیکی که در اغلب بازیهای سنگین و گرافیکی امروزی دیده میشود، تنظیماتی برای بزرگ کردن تصویر به کمک هوش مصنوعی و روشهای بهینه است به طوری که افت کیفیت تصویر، حداقل و قابل قبول باشد. این کار برای کمک به اجرا کردن روان وسریع بازیها انجام میشود چرا که پردازش گرافیک بازی با رزولوشن بالایی نظیر 4K دشوار است. لذا تصاویر با رزولوشن کمتر پردازش شده و حاصل کار بزرگ میشود.
DRS از گزینههایی است که شاید در تنظیم گرافیک بازی دیده باشید. اگر برایتان سوال شده که Dynamic resolution چیست به ادامه مطلب توجه فرمایید.
سرعت اجرای بازی در رزولوشن بالاتر، کمتر است
به طور کلی زمانی که ابعاد تصویر افزایش پیدا میکند، پردازش تصویر دشوارتر میشود و محاسبات بیشتری موردنیاز است. به عنوان مثال اگر یک بازی را در مانیتوری با رزولوشن فول اچدی اجرا کنید و سرعت فرضاً ۴۰ فریم بر ثانیه باشد، با افزایش رزولوشن مانیتور یا تلویزیون به 4K، تعداد پیکسلهای تصویر در عرض و ارتفاع، تقریباً ۲ برابر شده و تعداد کل پیکسلها تقریباً ۴ برابر میشود. نتیجه این است که سرعت اجرای بازی پایینتر خواهد بود و به عنوان مثال به ۲۰ فریم بر ثانیه و حتی کمتر کاهش پیدا میکند.
برای اجرا شدن روان و بدون لگ بازی، لازم است که سرعت اجرا بیش از ۵۰ یا ۶۰ فریم بر ثانیه باشد. حتی سرعت بین ۳۰ فریم بر ثانیه تا ۵۰ فریم بر ثانیه هم چندان روان و عالی به نظر نمیرسد.
برای اجرا کردن بازیهای سنگین و گرافیکی، زمانی که رزولوشن مانیتور یا تلویزیون 4K است، از مقیاس کردن تصویر استفاده میشود. به عبارت دیگر بازی با رزولوشن پایینتر نظیر فول اچدی یا QHD اجرا میشود و تصویری که رندر شده، به شکل بهینهای بزرگ میشود تا ابعاد آن به 4K برسد. هر یک از کمپانیهای اصلی طراح پردازنده گرافیکی، تکنولوژی و روش خاصی برای بزرگنمایی بهینه تصویر در بازیها معرفی کرده است:
- تکنولوژی که ایامدی برای مقیاس کردن بهینه تصویر در بازیهای کامپیوتری معرفی کرده، FSR است.
- انویدیا برای مقیاس کردن تصویر به شکل بهینه از هوش مصنوعی استفاده کرده و نام این روش را DLSS گذاشته است.
- اینتل نیز برای مقیاس کردن تصویر تکنولوژی خاص خود به اسم XeSS را توسعه داده است.
در بازیها Dynamic resolution چیست؟
DRS مخفف Dynamic Resolution Scaling و به معنی بزرگنمایی پویای تصویر است. این روش مقیاس یا بزرگ کردن تصویر هم در بازیهای کامپیوتر استفاده میشود و هم در کنسولهای بازی پلی استیشن و ایکس باکس کاربرد دارد و یکی از مهمترین تنظیمات گرافیکی است.
در اغلب بازیهای گرافیکی، گزینهای برای تنظیم کردن بزرگنمایی تصویر موجود است و گزینهی بسیار مهمی است. علت این است که اگر بازی با رزولوشن پایینتری اجرا شود و سپس تصویر رندر شده، بزرگنمایی شود، سرعت اجرای بازی افزایش پیدا میکند. برای جلوگیری از افت کیفیت تصویر در فرآیند بزرگنمایی تصویر، تکنولوژیهای مختلفی مبتنی بر هوش مصنوعی معرفی شده است.
تکنولوژی DSR یا بزرگنمایی پویا به این صورت عمل میکند که عناصر گرافیکی را با رزولوشنهای مختلف رندر میشود و سپس حاصل کار بزرگ میشود. در واقع کلمه پویا یا Dynamic به این معنی است که رزولوشن مشخصی برای رندر کردن تصویر وجود ندارد و بسته به شرایط، رزولوشن بهینه به صورت هوشمندانه انتخاب میشود.
همهی بازیها از DRS پشتیبانی نمیکنند. در بازیهایی که تصویر با رزولوشن ثابت و مشخصی رندر شده و بزرگنمایی انجام میشود، ممکن است هر از گاهی افت فریم شدید و محسوس باشد در حالی که سرعت اجرای متوسط مطلوب است. در صورت استفاده از تکنولوژی DRS، سرعت اجرای بازی ثبات بیشتری دارد. تکنولوژی DRS تصمیمگیری در خصوص رزولوشنی که عناصر گرافیکی رندر میشوند را به موتور گرافیکی میسپارد. البته توسعهدهنده میتواند حداکثر و حداقل رزولوشن رندر کردن عناصر را انتخاب کند.
در بیشتر بازیها مقیاس کردن تصویر در امتداد یک محور و به خصوص محور افقی انجام میشود چرا که اثر آن نسبت به حالتی که تصویر در امتداد محور افقی و عمودی بزرگ شود، کمتر محسوس است.
در کنار بزرگنمایی تصویر، روشهای مختلف آنتی-الیاسینگ که جلوی دندانهای شدن خطوط صاف را میگیرد، بسیار موثر است و کیفیت گرافیک بازی را ارتقا میدهد.
اثر DRS روی تأخیر و لگ بازی
با توجه به اینکه DRS موجب افزایش سرعت اجرا شدن بازی میشود و پردازشهای گرافیکی را سبکتر میکند، طبعاً مدت زمان لازم برای رندر شدن هر فریم از تصویر، کمتر میشود. زمانی که کارت گرافیک بازی را با سرعت ۶۰ فریم بر ثانیه اجرا میکند، مدت زمان رندر شدن هر فریم، ۱۶.۶ میلیثانیه است. منظور از میلیثانیه، یک هزارم ثانیه است.
اگر در بازیهای سنگین و گرافیکی از DRS و تکنولوژیهای مشابه استفاده نشود، سرعت اجرا شدن بازی زمانی که گرافیکی حداکثر است و رزولوشن تصویر 4K است، به مراتب کمتر از ۶۰ فریم بر ثانیه خواهد بود و در نتیجه مدت زمان رندر شدن هر فریم، حتی بیش از ۵۰ میلیثانیه خواهد شد. چنین سرعتی مطلوب گیمرها نیست، به خصوص گیمرهایی که بازیهای شوتر اول شخص انجام میدهند و روان بودن و سرعت برایشان اولویت است.
تکنولوژیهایی نظیر G-Sync انویدیا و FreeSync ایامدی برای یکسان کردن سرعت نوسازی تصویر در مانیتور و سرعت رندر کردن فریمها توسط کارت گرافیک معرفی شده و موجب روانتر به نظر رسیدن گرافیک بازی میشود اما اگر سرعت اجرای بازی پایین باشد، حتی فعال بودن این تکنولوژیها مشکل را حل نمیکند و لگ داشتن بازی کاملاً محسوس خواهد بود.
کاهش لگ با تنظیم گرافیک بازی
یکی از مهمترین تنظیمات گرافیکی بازیهای امروزی، به بزرگنمایی تصویر مربوط میشود اما تنظیمات بسیار مهم دیگری نیز وجود دارد. به عنوان مثال اگر کیفیت سایهها و کیفیت شیدرها و کیفیت فیزیک و محاسبات فیزیکی را کاهش دهید، ممکن است سرعت اجرای بازی بیش از ۵۰ درصد افزایش پیدا کند. در برخی بازیها تنظیماتی مربوط به رهگیری پرتو یا Ray Tracing وجود دارد که کیفیت بازتابها و نورپردازی را متحول میکند و البته روی سرعت اجرا شدن بازی بسیار موثر است.
در مجموع اگر همهی تنظیمات مهم گرافیکی بازی را به حالت Low یا Very Low تغییر بدهید، شاید سرعت اجرای بازی بیش از ۲ یا ۳ برابر شود! به خصوص اگر حافظه کارت گرافیک محدود باشد و حین اجرا کردن بازی با تنظیمات بالاتر، حافظه گرافیکی کاملاً پر شود و محدودیت ایجاد کند.
برای اطلاعات بیشتر در خصوص تنظیم گرافیک بازی روی کامپیوتر یا لپتاپی که کارت گرافیک مجزا ندارد یا کارت گرافیک مجزا ضعیف است، در خصوص آموزش تنظیم گرافیک اینتل برای بازی یا آموزش تنظیم گرافیک بازی برای سیستم ضعیف جستجو کنید و مهمترین تنظیمات گرافیکی را شناسایی کنید. بهتر است برنامههایی نظیر MSI AfterBurner نصب کنید تا سرعت اجرای بازی در گوشه تصویر نمایش داده شود. البته ویندوز نیز ابزاری برای این کار دارد که GameBar نامیده شده است.
در کنار نمایش fps یا سرعت اجرای بازی، میتوانید برنامههای مانیتورینگ استفاده از پردازنده و رم استفاده کنید تا نقطه ضعف سیستم مشخص شود.
howtogeekسیارهی بازی